Αντί να βγουν να ζητήσουν μια συγγνώμη για τον άθλιο φωτισμό της Βασιλίσσης Σοφίας, που δεν αποτελεί στολισμό, αλλά βιασμό της αισθητικής και των Χριστουγέννων, εμφανίζονται ως Αντουανέτοι να μας κατηγορήσουν γιατί δεν κατανοούμε τη «σύγχρονη αισθητική».
Εμφανίζονται ως κάτοχοι της μίας και μοναδικής αληθινής τέχνης, αυτής που πλασάρει η Στέγη Ωνάση, που άμα ο Ωνάσης ήξερε σε τι ανοησίες σπαταλώνται τα χρήματά του θα τα είχε κάνει κομφετί. Αυτή την αλήθεια μόνο η ελίτ του Ιδρύματος Ωνάση κατέχει, όπως φαίνεται από τη συνέντευξη της κυρίας Παναγιωτάκου. Από κοντά και ο δήμαρχος Αθηναίων, που όσο ήταν δήμαρχος στο Καρπενήσι βέβαια δεν τόλμησε να τους πλασάρει τις ηλεκτρικές μυγοπαγίδες για χριστουγεννιάτικο στολισμό.
Εμείς λοιπόν οι άτεχνοι, οι πτωχοί τω πνεύματι, η πλεμπ ντε Μπιθουλά, με το επιπέντ τρε μπανάλ, δεν αντιλαμβανόμαστε τα «χιλιάδες σενάρια» που έχει ο φωτισμός της Βασιλίσσης Σοφίας, όπως λέει η κυρία Παναγιωτάκου, διευθύντρια της Στέγης Ωνάση. Μα τι λέτε, κυρία Παναγιωτάκου μου; Τόσα σενάρια είδαν οι Αθηναίοι σε αυτά! Τι ηλεκτρικές μυγοσκοτώστρες, τι κουνουποδιώχτες, τι εγκεφαλογράφημα, τι σήματα Μορς, είπαν. Το μόνο σενάριο που δεν τους πέρασε από το μυαλό είναι αυτό των Χριστουγέννων. Ούτε και σε εσάς όμως, αν κρίνω από τα λεγόμενά σας. Δεν μπορεί όλοι να βλέπουμε ένα αίσχος και μόνο εσείς να βλέπετε «τέχνη». Μάλλον άλλων το επιπέντ έχει πρόβλημα.
Μας κατηγορεί η κυρία Παναγιωτάκου γιατί έχουμε μια μανία με ό,τι παλιό. Αυτό το «ό,τι παλιό» είναι τα Χριστούγεννα. Η κυρία Παναγιωτάκου θα ήθελε να καταπιαστούμε με κάτι πιο καινούργιο. Το Ραμαζάνι να φανταστώ; Σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες οι φωτισμοί, μας λέει η κυρία Παναγιωτάκου, δεν είναι μόνο αγγελάκια και αστεράκια. Δεν ξέρω ποιες εννοεί ως μεγάλες πρωτεύουσες, τίποτα Καμπούλ να υποθέσω, γιατί στις χριστιανικές πρωτεύουσες ο φωτισμός είναι ΜΟΝΟ αγγελάκια, αστεράκια, Αγιοβασιλάκια και ό,τι συμβολίζει τα Χριστούγεννα.
Από κοντά και ο κ. Μπακογιάννης, ο οποίος, αντί να σπεύσει να ξηλώσει τις κουνουποπαγίδες, δίνει και συνεντεύξεις, όπου και αυτός ως άλλος Αντουανέτος εξηγεί στην αθηναϊκή πλεμπ τα βαθιά νοήματα του κώδικα Μορς που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας στη Βασιλίσσης Σοφίας. Μας λέει λοιπόν ο κ. Μπακογιάννης ότι η πόλη έχει πολλές κοινότητες. Μάλλον μας μπέρδεψε με τη Μόρια ο δήμαρχος. Μας λέει ότι μια πόλη δεν είναι μονοθεματική. Τα Χριστούγεννα όμως είναι, κ. Μπακογιάννη μου. Είναι εντελώς μονοθεματικά. Είναι μια θρησκευτική γιορτή με πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο, που οφείλατε και εσείς και οι «φωνές που δημιουργούν» να σεβαστούν. Και δεν το κάνατε.
Η Στέγη δεν σας πρότεινε μια καλλιτεχνική εγκατάσταση -art installation- για τους Αντουανέτους. Η Στέγη σάς πρότεινε μια αηδία, κάτι εντελώς άσχετο με τα Χριστούγεννα, χωρίς καμία έμπνευση, και εσείς το δεχτήκατε, γιατί σκεφτήκατε ότι είναι ωραίο για τους ιθαγενείς, που μπορούν να βολευτούν ακόμη μία χρονιά με καθρεφτάκια. Τα Χριστούγεννα, κ. Μπακογιάννη μου, δεν είναι γεγονός, όπου εκφράζεται ο καθείς που θεωρεί εαυτόν καλλιτέχνη, όπως πιστεύετε. Δεν έχει σύγχρονο. Έχει μόνο παραδοσιακό.
«Το ασφαλές θα ήταν να μην κάνουμε τίποτα» είπατε, κ. Μπακογιάννη. Δεν σας ζητήσαμε κάτι «ασφαλές» να στολίσετε όμορφα την πόλη σύμφωνα με το πνεύμα των Χριστουγέννων και όχι σύμφωνα με τα περίεργα γούστα της κυρίας Παναγιωτάκου και των διάφορων «φωτιστών» και συνεργατών της Στέγης Ωνάση, σας ζητήσαμε.
Και επειδή η κυρία αυτή νομίζει ότι μπορεί να θέτει ως συζήτηση «τι σημαίνει Χριστούγεννα στο κάτω κάτω» εκμεταλλευόμενη τον δημόσιο χώρο, που δεν της ανήκει, να της πούμε ότι κάποια θέματα είναι εκτός συζήτησης. Αν για κάποιους τα Χριστούγεννα είναι λάμπες νέον σε σχηματισμό κώδικα Μορς, δεν μας ενδιαφέρει καν η άποψή τους.
Τέλος, επειδή τα γούστα της κυρίας, όπως και τα γούστα τα δικά σας, κ. Μπακογιάννη μου, τα πληρώνουμε εμείς, γιατί ναι μεν το Ίδρυμα Ωνάση πλήρωσε τις λάμπες νέον, αλλά το ρεύμα το πληρώνουν οι Αθηναίοι, θα έπρεπε να έχετε ήδη ξηλώσει αυτό το προσβλητικό και κιτς θέαμα, γιατί ενοχλεί, και να στολίσετε σύμφωνα με το πνεύμα των Χριστουγέννων όπως όλος ο δυτικός κόσμος. Εκτός κι αν πάψαμε να ανήκομεν εις την Δύσιν.
Άρθρο στη Δημοκρατία στις 9-12-2019