Στην Ελλάδα, όλως περιέργως, κανένα από τα μέτρα για την πανδημία δεν κρίνεται αντισυνταγματικό.
Η πανδημία δεν έχει καταργήσει μόνο ελευθερίες και τη λογική εν πολλοίς. Οπως φαίνεται, έχει καταργήσει και βασικούς θεσμούς του κράτους, οι οποίοι θα έπρεπε να λειτουργούν, για να διασφαλίζουν τη δημοκρατία και να προστατεύουν την κοινωνία από αυθαιρεσίες της εξουσίας.
Στη Γαλλία πριν από λίγες ημέρες η Ανεξάρτητη Αρχή Προσωπικών Δεδομένων, στην 4η έκθεσή της, αμφισβήτησε την αποτελεσματικότητα του υγειονομικού πάσου όσον αφορά την εξάπλωση της πανδημίας. Η Ανεξάρτητη Αρχή ζήτησε ποσοτικά στοιχεία από την κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση δεν προσκόμισε καμία απόδειξη ότι το πάσο περιόριζε την πανδημία. Αρκέστηκε να πει ότι συνέβαλε στην αύξηση των εμβολιασμών. Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων είπε ότι εφόσον δεν έχει στοιχεία και δεν μπορεί να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του πάσου, αυτό μπορεί να κριθεί ως μη απαραίτητο και να μην εγκριθεί περαιτέρω η χρήση του.
Στο μεταξύ το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γαλλίας, όταν ενέκρινε τη χρήση του πιστοποιητικού, για περιορισμένο διάστημα και όχι για πάντα, τόνισε ότι αυτό πρέπει να εξυπηρετεί δύο στόχους: την ενθάρρυνση των εμβολιασμών και τον περιορισμό της πανδημίας. Η αύξηση των εμβολιασμών δεν θεωρήθηκε επαρκής λόγος για την εφαρμογή του μέτρου.
Η Γαλλική Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δήλωσε επίσης ότι θα πραγματοποιήσει μία 5η φάση ελέγχου «σχετικά με την περίοδο διατήρησης, διαγραφής ή/και ανωνυμοποίησης δεδομένων», καθώς έχουν παρατηρηθεί ελλείψεις στην ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των χρηστών του πάσου. Τέλος, τόνισε την ανάγκη για χρονικό περιορισμό των έκτακτων αυτών μέτρων, καθώς αποτελούν εμπόδιο για τις ατομικές ελευθερίες. Ζήτησε επίσης να διαγραφούν το συντομότερο δυνατόν όλα τα προσωπικά δεδομένα που έχουν συλλεχθεί.
Σε αυτά να προσθέσουμε τις αποφάσεις δικαστηρίων σε άλλες χώρες, τα οποία απέρριψαν περιοριστικά μέτρα επειδή έπλητταν θεμελιώδεις αρχές και ελευθερίες. Να προσθέσουμε την απόφαση του ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικό το πρώτο lockdown, που ήταν και μικρότερης διάρκειας από το δικό μας.
Στην Ελλάδα ενώ υποτίθεται ότι έχουμε ένα από τα πιο προοδευτικά και φιλελεύθερα Συντάγματα της Ευρώπης, όλως περιέργως κανένα από τα μέτρα δεν κρίνεται αντισυνταγματικό στο ΣτΕ και όλες οι προσφυγές απορρίπτονται. Ολα είναι καλώς καμωμένα. Η δε Αρχή Προσωπικών Δεδομένων έχει πιει το αμίλητο νερό. Στη Γαλλία έχουν ήδη κάνει τέσσερις ελέγχους για την τήρηση των προσωπικών δεδομένων και εδώ δεν έχουν δημοσιοποιήσει ούτε μία έκθεση. Δεν υπάρχει ούτε μία γνωμοδότησή τους. Η Βουλή, αντί να ελέγχει την κυβέρνηση, ζητά χειρότερα μέτρα και περισσότερους περιορισμούς.
Η κοινωνία στραγγαλίζεται, η δημοκρατία στραγγαλίζεται και οι θεσμοί πετάνε χαρταετό. Αυτή είναι, δυστυχώς, η ελληνική πραγματικότητα.
Άρθρο στην Δημοκρατία στις 10-12-2021