Μέχρι πρότινος
γνωρίζαμε ότι η δολοφονία ανθρώπου, ανεξαρτήτως φύλου, ονομαζόταν
ανθρωποκτονία, διότι σκοτωνόταν ένας άνθρωπος. Ο μόνος διαχωρισμός που υπήρχε
αφορούσε συνήθως τον βαθμό συγγένειας και μιλούσαμε για πατροκτόνο, μητροκτόνο,
αδελφοκτόνο ή για παιδοκτόνο. Τελευταία έχει γίνει πολύ της μόδας η λέξη
«γυναικοκτονία». Η γυναίκα δεν νοείται ως άνθρωπος, για να καλύπτεται από την
«ανθρωποκτονία», αλλά ως ξεχωριστό είδος. Έχουμε τους ανθρώπους, που εν
προκειμένω ταυτίζονται με τους άντρες, και τις γυναίκες. Πώς λέγαμε παλιά «έχω
ένα παιδί και ένα κορίτσι», όπου το παιδί ήταν το αγόρι και το κορίτσι δεν ήταν
παιδί; Κάπως έτσι.
Τη λέξη αυτή
την έχει εισάγει το νεοφεμινιστικό κίνημα. Πώς λέμε νεοναζιστικό; Κάπως έτσι.
Οι νεοφεμινίστριες έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι όλες οι γυναίκες είναι
δυνάμει θύματα, επειδή είναι γυναίκες και όλοι οι άντρες είναι δυνάμει
δολοφόνοι επειδή είναι άντρες. Αυτό ωστόσο δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις,
ενώ έχει και άκρως ρατσιστικό πρόσημο. Ολως περιέργως γυναικοκτονία έχουμε όταν
λευκός άντρας, κατά προτίμηση Έλληνας, δολοφονήσει την σύντροφο του. Όταν
αλλοδαπός έγχρωμος άντρας δολοφονήσει μία κοπέλα, είναι Παρασκευή, ο ήλιος
λάμπει και τα πουλάκια κελαηδούν. Σε αυτήν την περίπτωση για εντελώς
ανεξήγητους λόγους όχι μόνο δεν χαρακτηρίζεται το έγκλημα ως γυναικοκτονία,
αλλά είναι σαν να μην έχει συμβεί. Δεν σχολιάζεται καν από τις νεοφεμιναζί. Δεν
υπάρχει για το κίνημα έγκλημα.
Διαδηλώσεις
κάνει το φεμιναζί κίνημα μόνο στις περιπτώσεις που ο κακός λευκός άντρας
σκοτώσει την σύντροφο ή τη σύζυγο του. Στις άλλες περιπτώσεις που αναφέραμε με
το couleur exotique σιγά μην διαδηλώσουν κιόλας. Να βρεθούν έξω από τα
δικαστήρια για να συμπαρασταθούν στον δράστη, όπως έγινε στη δίκη του βιαστή
της Μυρτούς, είναι πιο πιθανό.
Είναι τόσο
συγκλονισμένες από τις δολοφονίες που το πρόβλημα τους δεν είναι η αφαίρεση
ζωής, αλλά το γεγονός ότι δεν δολοφονούνται αρκετοί άντρες. Πώς αλλιώς να
εξηγήσεις το σύνθημα «Ας πεθάνει κι ένας άντρας», που ακούστηκε σε συγκέντρωση
τους; Οι δε γυναίκες είναι για τις φεμιναζί «αδελφές», προσφιλής προσφώνηση των
μουσουλμάνων προς άλλες γυναίκες. «Καμιά άλλη αδελφή μας στο αίμα. Δεν αφήνω να
σε πειράξει κανέναν. Ελα σε μένα», έλεγε άλλο σύνθημα. Αυτοί οι τύποι με αυτές
τις αντιλήψεις, διαχωρίζουν τις γυναίκες από τους ανθρώπους, αναφερόμενες σε
γυναικοκτονίες, ενώ είναι ανθρωποκτονίες. Και τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
υιοθετούν την φρασεολογία των «αδελφών», αυτών δηλαδή που εκτός από παλαβές
ατζέντες υιοθετούν και μουσουλμανικές εκφράσεις και τις εισάγουν στην ελληνική
γλώσσα.
Και γραφικοί
και επικίνδυνοι, γιατί έχουν καταστρέψει ουκ ολίγα νεανικά μυαλά.
Άρθρο στη Δημοκρατία στις 5/8/2022